Japan en Maleisië

Hallo iedereen! Het is weer tijd voor een broodnodige update vanuit Taiwan. Nouja Taiwan, op het moment van schrijven zit ik in het vliegtuig terug van Kuala Lumpur naar Taipei. Ook heb ik Tokyo bezocht, maar daarover later meer. Laat ik toch maar starten in Taiwan.

Afgelopen maand heb ik het redelijk druk gehad met tentamens. Het niveauverschil tussen de verschillende vakken is vrij groot. Bij de management vakken en Urban Transportation Planning heb ik nog niet onder de acht en een half gescoord, terwijl ik bij Game Theory in de gevarenzone zit. Bij dit vak bepaalt de docent op volledig subjectieve wijze op het einde van vak bij welk cijfer je het vak wel of niet haalt. Met een zes en een half gemiddeld zit ik echter momenteel bij de ‘stupid guys’ en wordt het met nog één tentamen voor de boeg vechten tegen de veertig slimme Taiwanezen. Voor de rest kom ik nog steeds aparte dingen tegen op de uni. Docenten die onverwachte ‘S.O’s’ geven, vervolgens alle antwoorden op het bord schrijven zodat alle aanwezigen een tien krijgen en alle afwezigen een één. Een docent die pizza’s voor ons bestelt om eventuele verveling tegen te gaan, maar vervolgens wel via een reactie op Facebook (ja, het is geheel gebruikelijk, zo niet een morele verplichting om je docenten te accepteren op Facebook) laat weten er niet van gediend te zijn als we dit heugelijke moment met de rest van onze sociale media vrienden delen. Verder heb ik een voetbalwedstrijd van de nationale ploeg tegen Noord-Korea bezocht. Nadat ‘we’ na meer dan een jaar het eerste punt over de streep hadden getrokken, werd dit dan ook groots gevierd.

Twee weken geleden ben ik richting Tokyo getrokken. Met bijna veertig miljoen inwoners, inclusief voorsteden, de grootste stad ter wereld. En dat was te merken. Met ongeveer vijftien metrolijnen die, om het simpel te maken, beheerd worden door twee verschillende maatschappijen, tien verschillende treinlijnen en nog meer verschillende metrolijnen buiten het centrum die ook stuk voor stuk worden beheerd door verschillende maatschappijen. Ook waren er nog bussen, maar hier heb ik me maar niet in verdiept. Lekker puzzelen in ieder geval! De eerste dag heb ik Tokyo DisneySea bezocht, volgens velen het mooiste park ter wereld en deze kon ik dus ook moeilijk links laten liggen. Naast echt werkelijke topattracties was het park zelf ook echt een pareltje. Erg gaaf! De ochtend hierna stond de wekker vroeg om de beroemde vismarkt te bezoeken. Alles is hier supervers en in alle winkeltjes kun je allerlei zaken proberen tegen niet al te hogen prijzen, met als toppers natuurlijk de sushi’s! ’s Middags hebben we de tuinen bij het Imperial Palace gebruikt om een welverdiend middagdutje te doen, waarna we ’s avonds naar Shibuya gingen. De Shibuya Crossing, het zebrapad waar elke minuut meer dan vijfhonderd mensen de weg oversteken met mega neonverlichting op de achtergrond, is misschien wel het bekendste beeld wat velen van Tokyo hebben.

Onze laatste dag was een culturele. We begonnen in het Kabuki Theater waar we een typisch Japans toneelstuk zagen. Er werd niet in gepraat, maar er werden alleen rare bewegingen gemaakt. Later begreep ik dat de bewegingen woorden en zinnen voorstelden, apart. Ik vond het in ieder geval niet heel erg dat we alleen een ticket hadden voor de eerste dertig minuten van het in het totaal vijf uur durende toneelstuk. Hierna bezochten we een soort tempel, waar toevallig net een traditionele bruiloft bezig was. We vervolgden onze wandeltocht via een bekende ‘hippe’ straat. Japan staat natuurlijk ook bekend om z’n games en manga, de tekenfilms. Dat veel Japanners hier dol op zijn bleek in deze straat, toen we de ene na de andere Pokémon tegen het lijf liepen. Na een zonsondergang met uitzicht over de stad te hebben bekeken, sloten we de dag af in ‘Oedo Onsen Monogatari’, een Japanse spa. Na binnenkomst diende iedereen zich in een kimono, een soort avondjurk, te hijsen, om vervolgens in een ruimte terecht te komen met restaurants, winkeltjes en toneel. Heel apart, aangezien iedereen in deze kimono’s rondliep. Achter dit gedeelte bevond zich de spa, waar we tot laat konden uitrusten van het overvolle weekend.

Vorige week woensdagmiddernacht vertrok onze vlucht naar Kuala Lumpur. Om half vijf ’s ochtends en maar een luttele twee uur slaap verder, kwamen we aan in de deze voor mijn nog vrij onbekende stad. In een dagje probeerden we alle hoogtepunten mee te pikken, want ‘s avonds vertrok onze vlucht naar Langkawi, een eiland aan de westkust van Maleisië. ‘KL’ is een grote mengelmoes van culturen met de nadruk op de Indische en de Arabische. Hoewel de stad met de Petronas Twin Towers, de Batu Caves, Little India en vele moskeeën leuke bezienswaardigheden heeft, is het niet helemaal mijn stad. Misschien komt het door het feit dat ik nog niet echt gewend ben aan de Indiërs, die op blote voeten door de stad lopen, niet al te vriendelijk zijn en gedurende het bereiden van mijn eten in de keuken gezelschap krijgen van meerdere ‘hulpchef’-honden. Een speciale stad, maar niet al te hygiënisch. Onze eindbestemming was daarentegen werkelijk te mooi voor woorden. Stel je de mooiste stranden, mangroves en bergen voor, Langkawi had het allemaal. Expeditie Robinson, alleen dan met luxe resorts en zonder immuniteitsproeven. De ultieme vakantiebestemming die ik iedereen aanraad!

Donderdagmiddag zit ik alweer in het vliegtuig naar Hong Kong, waar ik na meer dan drie maanden eindelijk Willemijn weer zie! Na Hong Kong zullen we twee weken door Taiwan reizen en samen kerst vieren. Voor nu, bedankt voor het lezen en tot de volgende!

Hugo